حاکمیت اخلاف امیه بر مقدرات جهان اسلام پس از حدود چهار دهه از رحلت پیامبر(ص) یکی از شگفتی‌‌های تاریخ اسلام است که باوجود پژوهش‌‌های گسترده همچنان در خور واکاوی و خوانش‌‌های جدید از منظرهای گوناگون است. نظریه تحلیل گفتمان با ظرفیتی که دارد، می‌‌تواند برای بازنمایی جوانب ابهام و تبیین دلایل بقای حدود یک‌‌صده این جریان در هرم قدرت، مساعدت نماید. بدین منظور، پژوهش حاضر با استفاده از نظریه و روش تحلیل گفتمان لاکلاو و موف و با استفاده از تکنیک تحلیل داده‌‌های تاریخی به‌‌دنبال پاسخ به این سؤال است که شکل‌‌گیری نظام گفتمانی امویان و حذف رقیب یعنی، ائمه(ع) تا پایان عصر سفیانیان چگونه بوده است؟ یافته‌‌های این پژوهش حاکی از آن است که امویان از سویی با به متن کشاندن ارزش‌‌های جاهلی توانستند ذائقه امت اسلامی را که با مواهب ناشی از فتوحات به‌‌سوی مادیات سوق یافته بود به فاصله از ارزش‌‌های اسلامی جهت‌‌دهند و از سوی دیگر با دادن پوشش عقیدتی به اقدامات خود، خلفای اموی را جانشینان به‌‌حق پیامبر اسلام(ص) نشات دهند.
)